Την απόφαση για να
ακολουθήσω το επάγγελμα του Ναυτικού, την καθόρισε το οικονομικό όφελος. Όταν
ήρθα σε επαφή με άτομα που δούλευαν σε πλοία που εγώ βρέθηκα να κάνω επισκευές
με το Συνεργείο μου και είδα οτι ο μισθός του απλού εργάτη ήταν διπλάσιος ,από
τον δικό μου, με δωρεάν σίτιση και άλλες παροχές. δεν δίστασα καθόλου να ετοιμάσω
τα απαραίτητα έγγραφα και να βγάλω Ναυτικό Φυλλάδιο.
Και λόγω οτι δεν
είχα κάνει κάποιες αξιόλογες σπουδές, κάπως έτσι ξεκίνησε η καριέρα μου σαν Ναυτικός!
Ποια ήταν η ειδικότητα
σου στο καράβι;
Η ειδικότητα μου στο καράβι ξεκίνησε από πολύ χαμηλά
και με πολύ αγώνα και εξετάσεις σε τακτά διαστήματα έφτασα στον βαθμό του
Μηχανικού Γ.
Πως ήταν η προσαρμογή
στην ζωή στην θάλασσα;
Η προσαρμογή μου στην θάλασσα
δεν ήταν εύκολη. Εγώ ένα παιδί της στεριάς μόλις 17 ετών αμάθητο να ζει στην θάλασσα,(στην
κυριολεξία επάνω στην θάλασσα) έπρεπε να καταφέρω να συνηθίσω στην καινούργια πραγματικότητα.
Έπρεπε να μάθω να περπατώ επάνω στο πλοίο, να εργάζομαι σε πρωτόγνωρες συνθήκες,
να συνηθίσω στο κούνημα του πλοίου, και να συνειδητοποιήσω ότι πλέον η ζωή μου όσο
θα διαρκεί το συμβόλαιο μου θα περνά πάνω
στο νερό.
Ποιες δυσκολίες
αντιμετώπισες στα ταξίδια και πως τις αντιμετώπισες;
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις στα
ταξίδια είναι αρκετές. Αλλά οι κύριες δυσκολίες έχουν να κάνουν κυρίως
με τον καιρό και οι συνθήκες εργασίας, με την έννοια ότι άμα έχει πχ θαλασσοταραχή είναι
αρκετά δύσκολο να κυκλοφορείς στο πλοίο, πόσο μάλλον να εργαστείς ,να κάτσεις
στο τραπέζι να φας, και όταν πέσεις να κοιμηθείς εκεί είναι που δίνεις μάχη να παραμείνεις στο
κρεβάτι.(Εγώ προσωπικά έχω μια εμπειρία σε μεγάλη τρικυμία πως βρέθηκα από
το κρεβάτι μου στον καναπέ ούτε που το κατάλαβα. Θα φάνει σαν αστείο αλλά δεν είναι.)
Ότι είναι κινητό το δένουμε μέχρι να περάσει ο άσχημος καιρός. Προσέχεις πολύ
μην χτυπήσεις, ή να μην αρρωστήσεις γιατί στο πλοίο δεν υπάρχει γιατρός, Αν συμβεί
κάποιο ατύχημα η ασθένεια υπάρχει στο πλοίο φαρμακείο για τις πρώτες βοήθειες και
ερχόμαστε σε επαφή με το Radio Medical και παίρνουμε οδηγίες από τον γιατρό που
είναι βάρδια. Άλλη μία και σοβαρή δυσκολία
είναι η συναναστροφή μέσα στο πλοίο. Λόγω ότι είναι πολύ κλειστός ο χώρος που μπορείς
να κινηθείς, επικρατεί νευρικότητα στο πλήρωμα, αναγκαστικά πρέπει να προσέχεις
να μην ενοχλείς χωρίς λόγο, για να αποφεύγεις παρεξηγήσεις.
Σε πόσες χώρες έχεις
ταξιδέψει και ποια σε γοήτευσε περισσότερο;
Έχω ταξιδέψει σχεδόν σε όλον τον
κόσμο. έχω πάει και στις 5 Ηπείρους.
Ευρώπη, Ασία. Αφρική, Αμερική και Ωκεάνια.
Τώρα ποια με γοήτευσε περισσότερο, αυτό είναι λίγο δύσκολο να απαντηθεί.
Κάθε χώρα έχει την δική της ομορφιά και κουλτούρα. Αλλά μπορώ να σταθώ σε μια χώρα
που μου άρεσε και θα ήθελα να ζήσω αν δεν ήταν τόσο μακριά. Αναφέρομαι
στην Νέα Ζηλανδία .Έχει τα πάντα. Αν έχεις όρεξη για δουλειά σου προσφέρει πολλές
ευκαιρίες. Ο κόσμος είναι πολύ φιλόξενος, υπάρχει ησυχία, εγκληματικότητα πολύ χαμηλή και
το κυριότερο δεν έχει κανένα εχθρό, διότι δεν συνορεύει με καμία χώρα και αυτό
τα λέει όλα.
Πως πέρναγες τον
ελεύθερο χρόνο σου στο καράβι;
Σήμερα στα πλοία υπάρχει μεγάλη βιβλιοθήκη
με μεγάλη γκάμα βιβλίων. Υπάρχει δορυφορική τηλεόραση, βιντεοταινίες που ανανεώνονται
τακτικά, τηλέφωνο και γυμναστήριο με όλα τα όργανα γυμναστικής. Επιτραπέζια παιχνίδια
με πιο δημοφιλές το τάβλι. Συχνά κάθε Σάββατο βράδυ (αν το ταξίδι είναι μεγάλο)με
απόφαση του καπετάνιου κάνουμε πάρτι. Μαζεύεται όλο το πλήρωμα και κάνουμε
μπάρμπεκιου, ψήνουμε όλοι μαζί, βάζουμε μουσική και πίνουμε καμία μπύρα, αλλά
με μέτρο. Και κάπως έτσι περνά ο καιρός.
Συναισθηματικά πως
ήταν η εμπειρία μακριά από την οικογένεια;
Για αυτή την εμπειρία πως να περιγράψεις τα συναισθήματα σου, το πως νιώθεις μακριά από την οικογένεια; Εγώ αναφέρομαι σαν παντρεμένος. Δεν είναι καθόλου όμορφη εμπειρία. Είναι μεγάλη η έλλειψη της συντρόφου σου και αν υπάρχουν και παιδιά εκεί είναι που νιώθεις ένα μεγάλο κενό μέσα σου που δεν μπορεί να στο γεμίσει τίποτα και κανείς. Δεν είδα τα πρώτα της βήματα δεν άκουσα τις πρώτες λεξούλες, δεν την είδα να μεγαλώνει εκτός από τα μικρά χρονικά διαστήματα που ήμουν σε άδεια. Πολύ άσχημη εμπειρία και αν με ρωτήσει κάποιος τι συμβουλή να δώσω σε κάποιον νέο ναυτικό, θα του πω να τα βάλει όλα κάτω και να μετρήσει τα υπέρ και τα κατά, και αν μπορεί να αντέξει μακριά από την οικογένεια να το τολμήσει. Εμένα δυστυχώς δεν υπήρξε κάποιος να με συμβουλέψει. Αν ήξερα τις επιπτώσεις μπορεί και να το ξανασκεφτόμουν.
Υπήρξε κάποια στιγμή
που αντιμετωπίσατε κάποιο επικίνδυνο περιστατικό, πχ λόγω κακοκαιρίας;
Ευτυχώς για εμένα, δεν μου έτυχε κάποιο
πολύ σοβαρό ατύχημα σε όλη την διάρκεια της ναυτικής μου πορείας, λόγω θαλασσοταραχής.
Βέβαια μικροατυχήματα συνέβησαν, αλλά ευτυχώς χωρίς σοβαρές συνέπειες. Ίσως
λόγω του κλυδωνισμού του πλοίου κάποιος από
το πλήρωμα θα γλιστρούσε και θα στραμπουλούσε κάποιο χέρι ή πόδι. Εγώ
είχα προσωπικό ατύχημα σε καλές καιρικές συνθήκες, όταν σε μια βάρδια που είχα
στο μηχανοστάσιο, περνώντας δίπλα από τον συμπυκνωτή ατμού, που από κάποια μη σωστή λειτουργία μιας βαλβίδας
που ρυθμίζει την
πίεση μέσα σε αυτόν, έσκασε και ο ατμός
που περιείχε εκτοξεύτηκε με μεγάλη δύναμη, περίπου ενός μέτρου από το
κεφάλι μου. Ήταν τόση η δύναμη που μια πλαφονιέρα στο σημείο αυτό, με
δυο λάμπες φθορίου, την έκανε σκόνη. Καταλαβαίνει κανείς ότι αν με έβρισκε στο
κεφάλι αυτή την στιγμή δεν θα ήμουν εδώ. Με προφύλαξε ο Άγιος Νικόλαος ο Προστάτης
μας, μεγάλη η χάρη του. Από την τρομάρα που πήρα έκανα πολύ ώρα να συνέλθω. Ήταν
κάτι που δεν συμβαίνει συχνά. Και επιστρέφοντας στην Ελλάδα η πρώτη μου κίνηση ήταν
να πάω και να προσκυνήσω την χάρη του.
Από οικονομικής άποψης, είναι μια καλοπληρωμένη δουλειά δεδομένου της επικινδυνότητας του επαγγέλματος;
Η ζωή του ναυτικού πάνω στο πλοίο είναι
μια συνεχής πάλη με τα στοιχεία της φύσεως. Έχει να παλέψει με το νερό, τον αέρα και με την φωτιά. Ο Ναυτικός στο πλοίο
είναι τα πάντα, εκτός της ειδικότητας που έχει, είναι και πυροσβέστης και διασώστης.
Αν από κάποια αίτια στο πλοίο ξεσπάσει πυρκαγιά, αυτός θα τρέξει να την σβήσει,(και
όχι η πυροσβεστική, όπως γίνεται στη στεριά.)Αν γίνει κάποιο ναυάγιο πλησίον
του πλοίου μας θα σπεύσουμε να διασώσουμε όσους ναυαγούς μπορούμε. Το πλοίο
είναι το σπίτι μας και πρέπει να είμαστε πάντα σε επιφυλακή. Η γνώμη μου είναι ότι
ΟΧΙ δεν είναι καλοπληρωμένη δουλειά. Αλλά δυστυχώς η νομοθεσία και οι κανονισμοί
ως προς την μισθοδοσία των ναυτεργατών είναι υπέρ των Εφοπλιστών. Βέβαια άμα συγκρίνουμε με
τους μισθούς της στεριάς, δεν υπάρχει καμία σχέση.
Τι θα συμβούλευες έναν
νέο άνθρωπο που θέλει να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα;
Ένας νέος που αποφασίζει να επιλέξει ως επάγγελμα
να γίνει Ναυτικός, πρέπει να σκεφτεί πολύ καλά τα υπέρ και τα κατά. Η ζωή του
δεν θα έχει καμία σχέση με την ζωή του στεριανού. Τον περισσότερο χρόνο της ζωής
του θα είναι μακριά από τα αγαπημένα του πρόσωπα, γονείς αδέλφια και οικογένεια
αν αποφασίσει να παντρευτεί. Θα χάσει πολλές χαρούμενες στιγμές μακριά τους.
Αν αποκτήσει και παιδιά δεν θα τα δει να μεγαλώνουν. Θα βρίσκεται λίγο καιρό κοντά
τους και θα ξαναφεύγει πάλι. Δεν θα μπορεί να έχει φίλους ώστε να συναντώνται
να κάνουν πράγματα μαζί, διότι ο χρόνος δεν θα είναι αρκετός. Σαν αντιστάθμισμα
σε όλα αυτά είναι ότι οι οικονομικές απολαβές είναι πολύ καλύτερες από της στεριάς
και θα μπορεί η οικογένεια του να έχει μια άνεση οικονομική. Η απόφαση είναι
δική τους!
Εύχομαι στους ήδη ναυτικούς και στους νέους,
καλά ταξίδια και με το καλό να επιστρέψουν κοντά στους δικούς τους γεροί όπως
φύγανε!
Κ.Κ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για τα σχόλια σας!