Σαν σήμερα.... Κυκλοφορεί το βιβλίο Όσα παίρνει ο Άνεμος

«Στο κάτω κάτω αύριο είναι μια καινούργια μέρα», το διαχρονικό μήνυμα που έγραψε ιστορία... 


Το Όσα παίρνει ο άνεμος (πρωτότυπος τίτλος: Gone with the Wind) είναι ένα ιστορικό - ρομαντικό, μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ, που εκδόθηκε πρώτη φορά το 1936. Η ιστορία εκτυλίσσεται στην κομητεία Κλέιτον της Τζόρτζια και έχει επίκεντρο τη Σκάρλετ Ο'Χάρα, μία κακομαθημένη κόρη ενός γαιοκτήμονα, αλλά και τις προσωπικές της σχέσεις, ενώ ταυτόχρονα μαίνεται ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος. Το ιστορικό, πλέον, μυθιστόρημα, έχει και θέματα ενηλικίωσης, ενώ τον τίτλο του τον πήρε από ένα ποίημα του Έρνετ Ντόουσον.

Το βιβλίο έως και σήμερα είναι ένα από τα αγαπημένα αναγνώσματα των ΗΠΑ, αφού έως και το 2014, βρισκόταν μονάχα πίσω από τη Βίβλο. Αλλά και κατά την περίοδο που κυκλοφόρησε έλαβε μεγάλη επιτυχία, καθώς το 1937 ήταν ήδη best-seller στις ΗΠΑ. Έως τώρα έχει πουλήσει 30 εκατομμύρια αντίτυπα.
Το «Όσα παίρνει ο άνεμος» κατάφερε να δημιουργήσει μια ρομαντική εικόνα του αιματηρού Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Το μοναδικό μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ βραβεύθηκε ως το κορυφαίο με Πούλιτζερ το 1937, ενώ η κινηματογραφική του μεταφορά έγινε η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών.

Το βιβλίο «είναι για τους κατοίκους της Τζόρτζια που επιβίωσαν και για εκείνους που δεν τα κατάφεραν», έχει δηλώσει η συγγραφέας. Η ιδέα του βιβλίου προέκυψε όταν είχε βγει για βόλτα με τη μητέρα της στην περιοχή γύρω από την Ατλάντα και εκεί είδε τα μισογκρεμισμένα σπίτια, απομεινάρια του Εμφυλίου Πολέμου, δίπλα σε άλλα νεότερα σπίτια, σύμβολα της προόδου και της εξέλιξης. Η εικόνα εκείνη εντυπώθηκε στο μυαλό της συγγραφέως.


Ξεκίνησε να γράφει το μυθιστόρημα, αφού έκανε αρκετή ιστορική έρευνα. Πρώτα έγραψε το τελευταίο κεφάλαιο, δηλαδή τον χωρισμό της Σκάρλετ Ο’Χάρα από το Ρετ Μπάτλερ, και στη συνέχεια κεφάλαια από διάφορες στιγμές, χωρίς να τηρεί κάποια χρονολογική σειρά, ανάλογα με τη διάθεσή της. Έχει γραφτεί ότι το πρώτο κεφάλαιο το ξανάγραψε 70 φορές!

Συγκέντρωσε τα κεφάλαια του βιβλίου μέσα σε ξεχωριστούς φακέλους, ενώ είχε κρατήσει τη συγγραφή του βιβλίου της κρυφή. Γι΄ αυτό και το 1935 όταν ο εκδότης Χάρλοντ Λάθαμ τη ρώτησε αν μπορούσε να δει το σενάριο της εκείνη αρνήθηκε. Συνεργάστηκαν τελικά όταν η συγγραφέας πείσμωσε από ένα σχόλιο φίλου της ότι δεν είναι τόσο σοβαρή για να μπορεί να γράψει μυθιστόρημα. Έτσι επικοινώνησε με τον εκδότη, υπέγραψε συμβόλαιο και δέχτηκε 500 δολάρια πριν από την έκδοση του.


Η Μίτσελ μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε με το μυθιστόρημα της δεν ασχολήθηκε ξανά με τη συγγραφή. Ένας από τους λόγους που αποσύρθηκε ήταν ο χρόνος που ξόδεψε για να εξασφαλίσει τα πνευματικά της δικαιώματα, αλλά και οι αμέτρητες ανθρωποώρες για να απαντήσει σε όλες τις επιστολές των θαυμαστών της. Με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε εθελόντρια του Αμερικάνικου Ερυθρού Σταυρού,  βοηθούσε στη συγκέντρωση χρημάτων με την πώληση ομολόγων του πολέμου, έγραφε γράμματα σε στρατιώτες και επισκεπτόταν ασθενείς σε νοσοκομεία.  Το απόγευμα της 11ης Αυγούστου του 1949 βάδιζε μαζί με τον σύζυγό της για τον κινηματογράφο όταν ένας μεθυσμένος ταξιτζής, που εκείνη την ώρα οδηγούσε το προσωπικό του αυτοκίνητο, τη χτύπησε σοβαρά. Δεν ανέκτησε τις αισθήσεις της ποτέ και κατέληξε στο νοσοκομείο στις 16 Αυγούστου. Άφησε πίσω της ένα διαχρονικό μήνυμα:“Στο κάτω κάτω, αύριο είναι μια καινούργια μέρα.”... 




Σχόλια