Πίστευα στον εαυτό μου κι έλεγα συνέχεια πως παλεύω με ένα τέρας» | Συνέντευξη με ένα παιδί ευχής του Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος)
Μαρία, πες μας την ιστορία σου. Πώς ξεκίνησαν όλα;
Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2018, όταν ανέβασα ξαφνικά έναν ψηλό πυρετό που δεν έπεφτε. Με πήγαν οι γονείς μου στο νοσοκομείο, μου έκαναν εξετάσεις και ακτινογραφίες αλλά δεν βρήκαν κάτι, και μου έδωσαν αντιπυρετικά. Ο πυρετός έπεσε αλλά είχα ζαλάδες, πονοκεφάλους και έχανα την ισορροπία μου. Η μαμά μου είχε ένα πολύ δυνατό, κακό προαίσθημα, και με πήγε ξανά στο νοσοκομείο. Τότε μου έκαναν αμέσως εισαγωγή γιατί έβλεπαν μια σκιά στους πνεύμονες. Με κράτησαν 13 μέρες και μου είπαν πως έχω Λέμφωμα του Χότζκιν και ήμουν στο 4ο -δηλαδή το τελευταίο- στάδιο. Έτσι πήγα στο Ελπίδα. Έμεινα περίπου έναν μήνα για εξετάσεις και έκανα εγχείρηση. Μετά έκανα και χημειοθεραπείες. Όλο αυτό κράτησε μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019.
Τι ήταν αυτό που σου έδινε δύναμη από την αρχή μέχρι το τέλος;
Η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και οι κολλητές μου. Αλλά είχα από την αρχή παρά πολύ καλή ψυχολογία. Το πήρα θετικά και κορόιδευα τον εαυτό μου σε δύσκολες στιγμές… Μου είπαν πως μπορεί να έπεφταν τα μαλλιά μου κι έλεγα πως ακόμα κι αν δεν πέσουν, εγώ θα τα ξυρίσω! Όλοι θα έχουμε ένα εμπόδιο στη ζωή μας, δεν γίνεται να τα παρατάμε με την πρώτη δυσκολία.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που μπορείς να μοιραστείς μαζί μας;
Η πρώτη χημειοθεραπεία. Έπαθα αλλεργικό σοκ, είχα αρρυθμίες και μπήκα στην εντατική. Μου έβαλαν οξυγόνο. Ήταν όλα τόσο γρήγορα αλλά και τόσο αργά εκείνη τη μέρα…
Υπήρξαν στιγμές που σου έδωσαν θάρρος και κουράγιο για να συνεχίσεις;
Πολλές, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ δύο συναντήσεις: Μου αρέσει πολύ η Χριστίνα Μπόμπα. Όταν μπήκα στο νοσοκομείο η μαμά μου της έστειλε μήνυμα και ήρθαν αμέσως να με δουν με τον Σάκη Τανιμανίδη. Είναι υπέροχοι άνθρωποι. Μου έκαναν δώρο ένα σταυρουδάκι που δεν το βγάζω ποτέ από πάνω μου. Είναι το γούρι μου.
...Και μία άλλη φορά, λίγο πριν μπω στο χειρουργείο. Η νοσοκόμα που έσερνε το καροτσάκι είδε τον Σάκη Ρουβά που βρισκόταν στο νοσοκομείο για ένα γύρισμα. Του φώναξε «Σάκη, το παιδί μας μπαίνει χειρουργείο» και ήρθε αμέσως, πήρε το καροτσάκι και με πήγε εκείνος μέχρι το χειρουργείο. Πριν μπω μου είπε πως όλα θα πάνε καλά, να μην αγχώνομαι για τίποτα και πως θα τα θυμάμαι μια μέρα και θα γελάω.
Ήταν δική σου ιδέα να απευθυνθείς στο Make A Wish; Ποια ευχή σου εκπληρώθηκε και πόσο σε βοήθησε να βρεις δύναμη για να συνεχίσεις;
Ήξερα πως υπάρχει το Make A Wish αλλά δεν ήξερα πως μπορώ να απευθυνθώ κι εγώ για εκπλήρωση ευχής. Μου το πρότεινε η ψυχολόγος στο Ελπίδα. Ζήτησα λοιπόν ένα καινούργιο εφηβικό δωμάτιο. Ήθελα να πετάξω όλα τα παλιά έπιπλα και μαζί όλες τις παλιές, κακές αναμνήσεις. Η ευχή μου εκπληρώθηκε στις 31 Δεκεμβρίου και ήταν το καλύτερο πρωτοχρονιάτικο δώρο!
Μαρία, αισθάνεσαι τυχερή;
Κάθε παιδί στη θέση μου θα έπρεπε να νιώθει τυχερό! Ξεπέρασα το πιο σοβαρό εμπόδιο. Φοβόμουν κάθε μέρα, τα φάρμακα είχαν παρενέργειες, δεν ήξερα τι θα γίνει μετά… Δεν γίνεται να μην φοβάσαι, είναι μια αρρώστια δύσκολη. Αλλά πίστευα στον εαυτό μου κι έλεγα κάθε μέρα, συνέχεια, πως παλεύω με ένα τέρας. Και το νίκησα.
Πώς άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι όλο αυτό που πέρασες;
Σκέφτομαι πλέον πιο ώριμα. Παλιά γκρίνιαζα για ανούσια πράγματα, ενώ τώρα καταλαβαίνω ότι υπάρχουν πιο σοβαρά προβλήματα. Και πως το πιο σπουδαίο από όλα είναι η υγεία.
Πώς ένιωσες τη στιγμή που περπατούσες στη σκηνή του Yes I Do Catwalk by ghd και το κοινό είχε σηκωθεί όρθιο και σε χειροκροτούσε;
Υπέροχα! Είχα πολύ άγχος πριν, αλλά μου άρεσε από μικρή να βγάζω φωτογραφίες και θέλω μόλις τελειώσω το σχολείο να ασχοληθώ και με το μόντελινγκ.
Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;
Θέλω να γίνω εργοθεραπεύτρια. Πριν μπω στο νοσοκομείο δεν ήξερα καν ότι υπάρχει εργοθεραπεία, ούτε τι είναι. Αλλά στο νοσοκομείο η εργοθεραπεύτρια μας απασχολούσε δημιουργικά και με έκανε να ξεχνιέμαι. Θέλω κι εγώ να βοηθάω τα παιδιά, όπως βοήθησαν εμένα, και θέλω να γίνω και εθελόντρια στο Make A Wish.
Πέρασες μια μεγάλη περιπέτεια και βγήκες νικήτρια. Τι θα ήθελες να πεις σε όλα αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους που αυτή τη στιγμή δίνουν τον δικό τους αγώνα;
Να μην τα παρατάνε! Έχουμε όλοι μια δύναμη μέσα μας και μόλις τη χρειαστούμε θα βγει. Θα υπάρξει πόνος και θα σκέφτονται πολύ συχνά «γιατί εγώ, γιατί σε μένα», αλλά θα βγούνε νικητές, να μην τα παρατάνε.
Συνέντευξη: Εύα Ανυφαντή
Πηγή: https://www.boommag.gr/index.php/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για τα σχόλια σας!