Παγκόσμια ημέρα Φάρων

Η Παγκόσμια Ημέρα Φάρων καθιερώθηκε το 2003 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Φαροφυλάκων και γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Αυγούστου.

Σκοπός του εορτασμού είναι η ενημέρωση των πολιτών για τη σημασία των φάρων και των υπόλοιπων ναυτικών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα.

Την ημέρα αυτή οι φάροι είναι ανοιχτοί για το κοινό, με την πραγματοποίηση διάφορων εκδηλώσεων. Η Παγκόσμια Ημέρα Φάρων γιορτάζεται φέτος σε 350 φάρους, που ανήκουν σε 50 χώρες του κόσμου.

Οι πρώτοι φάροι σε όλον τον κόσμο έκαναν την εμφάνισή τους περίπου 2.000 χρόνια πριν. Η ονομασία τους συνδέεται άμεσα με τον πύργο που έχτισε στο Αιγυπτιακό νησί Φάρος, στα ανατολικά της εισόδου του λιμανιού της Αλεξάνδρειας, ο μεγάλος Αρχιτέκτονας των Ελληνιστικών χρόνων Σώστρατος, στις αρχές του 3^ου αιώνα π.χ.

Διάσημοι φάροι:

Ο Κολοσσός της Ρόδου

 ο Φάρος της Αλεξάνδρειας

 το Άγαλμα της Ελευθερίας στην Νέα Υόρκη, έστω κι αν δεν φωτίζει

Οι φάροι είναι ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα τουριστικά σημεία. 

Ελλάδα:

1.309 φάροι, σε 15.000 χλμ ελληνικών ακτών.

Σε κάποιες πόλεις οι υφιστάμενοι φάροι αποτελούν τα σύμβολά τους όπως ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης για την Αλεξανδρούπολη, ο Φάρος της Κρανάης για το Γύθειο, ο Φάρος της Πάτρας για την Πάτρα κ.λπ.

Γίνονται κάποιες προσπάθειες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και διακρατικές συνεργασίες ώστε κάποιοι παραδοσιακοί πέτρινοι φάροι να προστατευθούν σαν διατηρητέα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Η οικονομική κρίση όμως δεν κάνει εξαιρέσεις. Τα κονδύλια για τη συντήρηση των ιστορικών κτιρίων μειώνονται συνεχώς. Πολλοί από τους φάρους που υπάρχουν σήμερα είναι καταδικασμένοι να εξαφανιστούν.

«Κι όμως είναι αλήθεια», έχει δηλώσει ο Πίτερ Γουίλιαµς, µέλος της Παγκόσμιας Εταιρείας Φάρων. Από αυτή τη μοίρα δεν θα ξεφύγουν πολλοί «διάσημοι» φάροι: από τον φάρο του Μοντόκ στη Νέα Υόρκη, στη σκιά του οποίου έσπερνε τον πανικό ο κινηµατογραφικός καρχαρίας, έως τον Φάστνετ, τον φάρο στα ανοικτά των ακτών της Ιρλανδίας, που αποτελούσε για τους ναυτικούς πιο αξιόπιστο σημείο αναφοράς και από πυξίδα, ή τον Κάπο Χορν στο νοτιότερο άκρο της Λατινικής Αμερικής.