Περί ατομικής ευθύνης στα χρόνια του Κορονοΐου

Αυτή τη στιγμή ζούμε δύσκολες στιγμές. 

Στιγμές που θα αφηγούμαστε στα παιδιά και στα εγγόνια μας, όσοι μπορέσουμε.

Στιγμές που θα μείνουν στην ιστορία.

Σε άλλες χώρες ο κόσμος έχει συμμορφωθεί με τις κρατικές εντολές και ακούν τους ειδικούς.

Και έρχεσαι στην Ελλάδα, στην χώρα του πολιτισμού, των γραμμάτων και των τεχνών, σε μια χώρα πλούσια σε ιστορία, να βλέπεις κόσμο να αδιαφορεί τόσο για την δική του υγεία όσο και για των γύρω του.

Ακούω ανθρώπους μεγάλους σε ηλικία να πιστεύουν ότι δεν θα πάθουν τίποτα και να αψηφούν όσα πρέπει να κάνουν για το καλό τους.

Νέους ανθρώπους, παιδιά, να βάζουν πάνω από όλα την καλοπέραση τους.

Δεν είμαστε σε περίοδο διακοπών.

Δεν θα πάθουμε κάτι αν μείνουμε σπίτι μας λίγες μέρες.

Αντίθετα θα πάθουμε αν συνεχίσουμε με αυτόν τον ρυθμό.

Είναι δυνατόν να πρέπει να κλείσουν μαγαζιά και επιχειρήσεις για να μην πηγαίνουμε;

Σίγουρα το κράτος έχει ευθύνες και οφείλει να μας προστατεύει.

Εγώ; Εσύ; Δεν έχουμε ευθύνη;

Την μεγαλύτερη.

Προστάτευσε τον εαυτό σου, αλλά κι εμένα.

Φρόντισε την προσωπική σου υγιεινή ώστε να μην κολλήσεις κάτι ή να μην μεταφέρεις μικρόβια.

Μείνε σπίτι για όνομα του Θεού λίγες μέρες.

Πηγές και αδειάσες ράφια ολόκληρα στα σούπερ μάρκετ.

Κάτσε σπίτι, μαγείρεψε με την οικογένεια σου και μην κάνεις άσκοπες μετακινήσεις.

Όταν όλο αυτό περάσει, όταν όλοι είμαστε καλά και σε καφετέρια θα ξαναπάς και σε ταβέρνα και στην θάλασσα και όπου γουστάρεις.

Αν όμως δεν μπορείς να πειθαρχήσεις λίγες μέρες, ίσως αργότερα να μην μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά.

Και κυρίως εσύ ηλικιωμένε/ ηλικιωμένη: Μείνετε μέσα!! 

Για εσάς πρωτίστως γίνονται όλα. Είστε πιο ευαίσθητοι και πιο επιρρεπείς. 

Αν όλοι αρρωστήσουμε το σύστημα υγείας δεν θα αντέξει. 

Μην σκέφτεσαι μόνο το σήμερα συνάνθρωπο. Κάνε υπομονή σήμερα για να είμαστε όλοι καλά αύριο.

Δεν θέλει εγωισμός και ηρωισμούς αυτή η στιγμή. Θέλει πειθαρχία και υπομονή. Σύνεση και ψυχραιμία.

Θα περάσει κι αυτό...

Κ.Κ.