Η Βίβιαν Φόρτη απαντά στην Ζέτα

Το πως να βλέπουμε αισιόδοξα την ζωή σας το λέω συχνά! Για να βοηθήσω να το καταλάβουν και οι τελευταίοι απαισιόδοξοι, αποφάσισα να ζητήσω την βοήθεια αγαπημένων μου ανθρώπων, γνωστών και επιτυχημένων, ο καθένας στον τομέα του. Μικρές εξομολογήσεις επιτυχίας και αισιοδοξίας! Η αρχή έγινε με ένα αγαπημένο συγγραφέα ψυχολογικών θρίλερ, Sebastian Fitzek. Δες την εδώ.

Συνεχίζουμε με μια πολύ αγαπημένη μου συγγραφέα, την Βίβιαν Φόρτη και είμαι πολύ χαρούμενη γι'αυτό. Ένα πολύ γλυκό, ευγενικό και χαμογελαστό άνθρωπο, συγγραφέα της τριλογίας του Μύθου( Μύθος-Έρεβος-Άθλος). Αν δεν έχεις ακόμα διαβάσει τα βιβλία της, να το κάνεις άμεσα! Ακολούθησε την στα social media και κάτι θα μάθεις καθώς είναι καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας, που εργάζεται στην ιδιωτική εκπαίδευση. Είναι υπερήφανη μαμά που καμαρώνει για τα παιδιά της. Θα σου προτείνει μέσα από το προφίλ της, αγαπημένες ταινίες και τραγούδια και δεν σταματά να αναζητά την γνώση και το... τρέξιμο! Μένει στο Λουτράκι με την οικογένεια της και ελπίζω σύντομα να μας χαρίσει ακόμα ένα ταξίδι μέσα από την συγγραφή ενός ακόμα βιβλίου. Είμαι ιδιαίτερα υπερήφανη που την γνωρίζω από το 2012, που υπέγραψε τον Μύθο με πολύ αγάπη και ένα χαμόγελο που σε κερδίζει. 

Ας δούμε μέσα από τις δικές της απαντήσεις πως βλέπει την ζωή για να εμπνευστούμε λίγο παραπάνω. Την ευχαριστώ ιδιαίτερα που ανταποκρίθηκε αμέσως στην πρόσκληση μου και δέχτηκε με χαρά να απαντήσει στις παρακάτω ερωτήσεις:

1.     Αν έπρεπε να συστηθείς σε κάποιον που δεν σε γνωρίζει, τι θα έλεγες; Ποια είσαι;

Να ένα ερώτημα που με απασχόλησε αρκετά αυτές τις ημέρες της απομόνωσης, καθώς είδαμε να αποδομούνται οι ρόλοι που έχουμε συνηθίσει να παίζουμε σε αυτή τη ζωή. Τι είμαι αν δεν μου επιτρέπεται να λειτουργήσω σαν εκπαιδευτικός; Αθλούμενη; Φοιτήτρια; Εθελόντρια; Κι αν δεν μπορώ το βράδυ να βγαίνω όμορφα ντυμένη ή να καλώ στο σπίτι φίλους, να ξενυχτώ και να διασκεδάζω όπως ακριβώς στα 20; Τις πρώτες ημέρες αφού έκλεισαν τα σχολεία και υπήρχαν ενδείξεις ότι τα μέτρα περιορισμού θα γίνονταν ακόμα πιο σκληρά, αναρωτήθηκα έντονα για το ποια είμαι. Την απάντηση μου την έδωσε ένας νεαρό αγόρι, το αγόρι της κόρης μου. «Τελικά», μου είπε, «αυτό που είστε είναι ένα M (mother) δύο R (Reader and Runner) και ένα W (Writer)». Νομίζω θα το θυμάμαι για πάντα.

1.    Ποιο είναι το κίνητρο που σε κινητοποιεί στην ζωή;

Η περιπέτεια. Το γεγονός ότι δεν ξέρω τι με περιμένει στην παρακάτω γωνία. Και το πάθος. Πάντα το πάθος.

1.    Υπήρξε φορά που ο «κακός» εαυτός σου πήγε να σε αποτρέψει από ένα σημαντικό βήμα και πως το αντιμετώπισες;

Φυσικά και συμβαίνει αυτό. Πολλές φορές νιώθω ότι απλά δεν θέλω να παλέψω άλλο. Πως κουράστηκα, πως θέλω επιτέλους να χαλαρώσω, να μην προσπαθώ τόσο σκληρά. Κι έπειτα σκέφτομαι πόσο θα πλήξω αν τα παρατήσω. Πόσο επίπεδη θα είναι η καθημερινότητα μου. Και πόσο δεν θα συγχωρήσω τον εαυτό μου που τα παράτησε. Με αυτή την ίδια  σκέψη τρέχω και στους αγώνες.  Λέω μέσα μου: «Αν τα παρατήσεις θα σταματήσεις να πονάς, θα είσαι χαλαρή. Θα ηρεμήσεις τους χτύπους της καρδιάς σου. Θα πάρεις ανάσα με ηρεμία. Οκ και μετά; Τι;»

1.    Η επιτυχία δεν έχει μυστικά. Σκληρή δουλειά, συγκέντρωση, επιμονή. Εσύ τι άλλο έκανες για να πετύχεις τους στόχους σου;

Αναγκάζω το μυαλό μου να δουλέψει χωρίς συναισθηματική φόρτιση. Να δει τα πράγματα καθαρά χωρίς συναισθηματισμούς. Κι όταν έχω μία καθαρή εικόνα, μία αντικειμενική οπτική της κατάστασης,  καταστρώνω το σχέδιο μου. Μεγάλη δύναμη,  η αλήθεια. Και ξέρετε,  πάντα γνωρίζουμε την αλήθεια, βαθιά μέσα μας. Απλά δεν είναι εύκολο  να την αποδεχτούμε.

1.    Πες μας κάτι αισιόδοξο που σε βοηθά να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες και ίσως βοηθήσει όποιον διαβάζει τώρα.

Θα δανειστώ μία φράση του πολυαγαπημένου μου Victor (Hugo):  "Même la nuit la plus sombre prendra fin, et le soleil se lèvera."

Ακόμα και η πιο σκοτεινή νύχτα θα τελειώσει και ο ήλιος θα ανατείλει.

1.    Πως βλέπεις την ζωή μας ένα χρόνο μετά τον Κορονοϊό; Τι θετικό θα μας έχει μείνει πιστεύεις;

Πιστεύω ακράδαντα ότι θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι από όλη αυτή την περιπέτεια. Πιο συμπονετικοί, πιο ολιγαρκείς, λιγότερο εξαρτημένοι από την εικόνα (μας, ενδεχομένως). Και πάνω από όλα με σωστές προτεραιότητες. Έχω την αίσθηση ότι φροντίζουμε όπως πρέπει τον εαυτό μας αυτές τις ημέρες, προσφέροντας του  άθληση, ανάπαυση, περισυλλογή.

κ.κ.