Ο θυμός μοιάζει με ένα παγόβουνο. Είναι το αποκορύφωμα ενός μεγάλου οικοδομήματος που διακρίνεται μόνο η κορυφή του.
Ο θυμός είναι το χιόνι στην κορυφή ενός βουνού που κατά τα άλλα μοιάζει γυμνό. Είναι η εικόνα του βουνού που είχες, αν τα μάτια σου επέτρεπαν να δεις μόνο το χιόνι. Ωστόσο δεν μπορεί να υπάρξει κορυφή χωρίς ριζοβούνια, βουνοπλαγιές, χαράδρες και ράχες. Δεν μπορεί να υπάρξει κορυφή χωρίς βουνό.
Παρομοίως, δεν υπάρχει θυμός που δε βασίζεται σε μια τεράστια συναισθηματική υποδομή. Ο θυμός είναι η κορυφή που ξεπροβάλλει πάνω από τα σύννεφα.
Κάτω από κάθε εμπειρία θυμού υπάρχει ένας τεράστιος όγκος συναισθηματικής εμπειρίας.
Χωρίς μια καθαρή εικόνα αυτής της τεράστιας υποδομής, δεν μπορείς να εκτιμήσεις την εμπειρία, όπως δε θα μπορούσες να εκτιμήσεις ένα βουνό στεκούμενος στην κορυφή του. Από αυτή την οπτική γωνία, ακόμη και η κορυφή του μεγαλύτερου βουνού μοιάζει με μικρή στοίβα από βράχους.
Ο θυμός ξεσπά σε ένα στόχο. Ο στόχος είναι ένας άνθρωπος, μια ομάδα ανθρώπων ή το Σύμπαν. Ο θυμός είναι υπερόπτης και πιστεύει ότι έχει πάντα δίκιο. Ο θυμός δεν ακούει, δε σέβεται και δεν νοιάζεται για τους άλλους. Κάνει τους άλλους να φαίνονται άδικοι, φταίχτες, κατώτεροι ή ανεπαρκείς.
Ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Ο θυμός θέλει αυτό που θέλει, όποτε το θέλει και με τους όρους που το θέλει. Αναλαμβάνει το ρόλο του δικαστή, των ενόρκων και του εκτελεστή. Δε δέχεται εφέσεις.
Το να ανακαλύπτεις το θυμό σου ή να τον νιώθεις ξανά, είναι σαν να βρίσκεις ένα αρχαίο αγγείο στην έρημο ή σε ένα ναό που είχε χτιστεί πριν από χιλιετίες και τώρα είναι θαμμένος στην άμμο.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία ενός αρχαιολόγου. Προκαλεί απεριόριστο ενθουσιασμό, επειδή αυτό που βρέθηκε στην επιφάνεια είναι βέβαιο πως θα κρύβει πολλά περισσότερα στο βάθος.
Έτσι αρχίζει μια αρχαιολογική ανασκαφή. Σκάβεις βαθύτερα και στην πορεία ανακαλύπτεις νέα ευρήματα, σημαντικά και ασήμαντα. Κάθε μέρος χώματος κοσκινίζεται και μελετάται με μεγάλη φροντίδα. Κάθε αντικείμενο ή θραύσμα σημειώνεται, καταχωρείται και τοποθετείται σε ειδικό μέρος.
Όσο πιο βαθιά φτάνει η ανασκαφή, τόσο περισσότερα ευρήματα αποκαλύπτονται. Μερικές φορές ολόκληρα χωριά είναι θαμμένα κάτω από πόλεις και άλλες φορές πόλεις αποκαλύπτονται κάτω από άλλες πόλεις.
Η ανασκαφή συνεχίζεται μέχρι τέλους, μέχρι να αποκαλυφθεί και το τελευταίο εύρημα και να δει το φως της ημέρας.
Μόνο τότε θα φανεί η ευρύτερη και πλήρης εικόνα – πολύ περισσότερο από τις επιστημονικές υποθέσεις που είχαν γίνει με την εύρεση του αγγείου στην έρημο ή στα ερείπια του θαμμένου ναού που ξεσκεπάστηκαν από την αμμοθύελλα ή το διαβρωμένο χώμα.
Ο θυμός είναι το αγγείο που βρέθηκε στην έρημο. Είναι το ίχνος ενός θαμμένου οικοδομήματος. Ανοίγει το δρόμο για πολύ σημαντικότερες ανακαλύψεις.
Ο θυμός είναι ένα μικρό εύρημα σε σύγκριση με τους μεγαλύτερους θησαυρούς που βρίσκονται από κάτω και περιμένουν να ανακαλυφθούν.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ
ZUKAV GARY, FRANCIS LINDA
Για τους περισσότερους από εμάς είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιληφθούμε τα συναισθήματά μας. Μόνο όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με έντονες συναισθηματικά καταστάσεις και πρέπει να διαχειριστούμε μια κρίση αναγκαζόμαστε να έρθουμε σε επαφή με το τι νιώθουμε. Όπως υποστηρίζουν ο Gary Zukav και η Linda Francis, η συναισθηματική γνώση - γνώση όλων όσων αισθανόμαστε κάθε στιγμή - είναι μια από τις πιο επίπονες - σωματικά και ψυχικά - διαδικασίες. Το να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας σημαίνει να αναγνωρίσουμε τον πόνο που βιώνουμε, να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας, να βρούμε τις αιτίες των ανασφαλειών μας και να τις καταπολεμήσουμε. Καθώς η συναισθηματική γνώση μεταμορφώνει την ανθρώπινη εμπειρία και αποτελεί βασική προϋπόθεση για την πνευματική μας ανάπτυξη, το βιβλίο προσφέρει στον αναγνώστη τα απαραίτητα εργαλεία για να αντικαταστήσει την επιθυμία αποφυγής των επώδυνων συναισθημάτων με την επιθυμία να εξερευνήσει κάθε πλευρά της συνείδησής του. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για τα σχόλια σας!