Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

https://newsbyzeta.blogspot.com/2020/08/blog-post_90.html

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο στις 25 Νοεμβρίου 1960.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), «γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία από πρόθεση γυναικών επειδή είναι γυναίκες».

Κατά μέσον όρο, 137 γυναίκες ανά τον κόσμο δολοφονούνται καθημερινά από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους, σύμφωνα με νέα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «το σπίτι είναι το πιθανότερο μέρος διάπραξης εγκλήματος εις βάρος μιας γυναίκας».

Περισσότερες από τις μισές από τις 87.000 γυναίκες που δολοφονήθηκαν το 2017 φέρεται ότι έπεσαν νεκρές από τα χέρια των πιο στενών τους ανθρώπων. Από αυτές, σχεδόν 30.000 σκοτώθηκαν από τον σύντροφό τους και άλλες 20.000 από έναν συγγενή τους.

Στην έκθεση σημειώνεται ότι περισσότερα από 8 από τα 10 θύματα ανθρωποκτονιών που διαπράχτηκαν από συντρόφους τους ήταν γυναίκες. «Η βία από κάποιον σύντροφο συνεχίζει να έχει δυσανάλογα βαρύ τίμημα εις βάρος των γυναικών», αναφέρεται στην έκθεση.

Τα στατιστικά στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών συνοψίζουν τις διαπιστώσεις για το 2017 που βασίζονται σε πληροφορίες για ανθρωποκτονίες, τις οποίες παρείχαν κυβερνητικές πηγές.

Το BBC πραγματοποίησε δική του έρευνα καταγράφοντας την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης των γυναικοκτονιών την 1η Οκτωβρίου του 2018 σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι ανταποκριτές του δικτύου σε διάφορα σημεία του κόσμου μέτρησαν ότι τα μίντια ανέφεραν τις δολοφονίες 47 γυναικών, προφανώς για λόγους που συνδέονται με το φύλο τους, σε 21 διαφορετικές χώρες. Οι περισσότερες από αυτές τις δολοφονίες ερευνώνται ακόμη.

Τον μεγαλύτερο κίνδυνο (69%) να χάσουν τη ζωή τους από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους διατρέχουν οι γυναίκες και τα κορίτσια στην Αφρική, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ που κάνει λόγο για 3,1 θανάτους ανά 100.000 ανθρώπους.

Τον μεγαλύτερο αριθμό γυναικών που δολοφονήθηκαν από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους για το 2017 κατέγραψε η Ασία με συνολικά 20.000 γυναικοκτονίες. Ακολουθεί η Αφρική με 19.000, η Βόρεια Αμερική, η Κεντρική και Ανατολική Αμερική (8.000), η Ευρώπη (3.000) και η Ωκεανία (300).

Το 2017 στο Σαλβαδόρ σημειώθηκαν οι περισσότερες ανθρωποκτονίες από πρόθεση παγκοσμίως: 13,9 στις 100.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν σύμφωνα με την Υπηρεσία του ΟΗΕ. Ακολουθεί η Τζαμάικα (11 στις 100.000), η Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής (9,1 στις 100.000 με στοιχεία του 2011) και η Ονδούρα (8,4 στις 100.000 με βάση στοιχεία του 2017).

Από τα 5.000 «εγκλήματα τιμής» που σημειώνονται κάθε χρόνο περίπου 1.000 σημειώνονται στην Ινδία. Στο Αφγανιστάν, για παράδειγμα, μια βαθιά πατριαρχική κοινωνία, «243 εγκλήματα τιμή σημειώθηκαν από τον Απρίλιο του 2011 ως τον Αύγουστο του 2013».

Στις εμπόλεμες ζώνες ο βιασμός γυναικών θεωρείται «πολεμικό όπλο» που τρομοκρατεί τον πληθυσμό και καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό. Το 2014 το Ισλαμικό Κράτος πραγματοποίησε, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μια εκστρατεία με διαστάσεις γενοκτονίας στο βορειοδυτικό Ιράκ εις βάρος των Γιαζίντι και συνέλαβε ως σκλάβες του σεξ πολλές γυναίκες από αυτή την μειονότητα. Περισσότερες από 6.400 Γιαζίντι υποχρεώθηκαν σε σκλαβιά και μόνο 3.300 διασώθηκαν ή διέφυγαν.

Στο Κίβου της Λ.Δ του Κονγκό οι γυναίκες και τα κορίτσια πέφτουν συχνά θύματα σεξουαλικής βίας.

Ελλάδα

Περισσότερα από 1.000 ενημερωτικά έντυπα για την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, με τα περιστατικά αυτού του τύπου να καταγράφονται αυξημένα σε ποσοστό 34,45% στη χώρα μας την περίοδο 2014-2018, διένειμαν τις προηγούμενες ημέρες στην «καρδιά» της Θεσσαλονίκης αστυνομικοί της πόλης, ενόψει της σημερινής Διεθνούς Ημέρας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Μεταξύ άλλων, στο έντυπο ενημερωτικό υλικό που διένειμαν, αναγραφόταν με έντονα γράμματα «έχεις φωνή, είμαστε δίπλα σου».

«Βάσει των στατιστικών στοιχείων που έχουν προκύψει από έρευνες, ποσοστό 70%-75% των θυμάτων σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι γυναίκες», τόνισε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αστυνόμος β', προϊστάμενος του γραφείου ενημέρωσης των δημοσιογράφων στη Θεσσαλονίκη, Χρήστος Δημητρακόπουλος, προσθέτοντας ότι την περίοδο 2014-2018 ποσοστό 66,32% των θυμάτων αφορά σε γυναίκες.

Σταθερά ανοδική τροχιά σημειώνουν τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στη χώρα μας και σύμφωνα με τον κ. Δημητρακόπουλο την περίοδο 2014-2018 η αύξησή τους διαμορφώνεται στο 34,45%. Συγκεκριμένα, όπως επισήμανε, το 2014 πανελλαδικά είχαν καταγραφεί 3.512 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα, τα οποία το 2015 σκαρφάλωσαν σε 3.572, το 2016 σε 3.838, το 2017 σε 3.930 και το 2018 έκαναν άλμα, φτάνοντας σε 4.722. Διευκρίνισε δε ότι «οι γυναίκες αποτελούν σε ποσοστό 66,32% τα θύματα».

Στον αντίποδα, διαφορετική πορεία ακολουθούν τα στατιστικά στοιχεία στο πεδίο του trafficking, αφού σύμφωνα με τον κ. Δημητρακόπουλο, ενώ το 2014 καταγράφηκαν 36 περιπτώσεις, το 2018 αυτές υποχώρησαν σε 28 «πλην όμως το συντριπτικό ποσοστό του 78,43% αφορούσε σε θύματα τις Γυναίκες», διευκρίνισε.

Αναφερόμενος στη μείωση των περιπτώσεων του trafficking στην Ελλάδα, ο κ. Δημήτρακόπουλος επισήμανε «ότι δεν είναι μια τυχαία εξέλιξη η μείωση που παρατηρείται, αλλά είναι αποτέλεσμα των συντονισμένων και στοχευμένων δράσεων της ελληνικής αστυνομίας, η οποία αποτελεί και βασικό κρίκο στην αλυσίδα της Europol για την εξάλειψη του φαινομένου».

Σημείωσε ότι «πολλές φορές η δράση της ελληνικής αστυνομίας ολοκληρώνει ή και βάζει ένα λιθαράκι, στο παζλ τoυ trafficking σε διεθνές επίπεδο». Σχετικά με τα θύματα βιασμού, ο ίδιος επισήμανε ότι από τα περιστατικά που δηλώθηκαν και καταγράφηκαν την περίοδο 2014-2018, η συντριπτική πλειοψηφία του 77,21% αφορά ως θύματα τις γυναίκες.

Η ΓΡΑΜΜΗ  SOS 15900

Η Γραμμή  SOS 15900 είναι µια υπηρεσία εθνικής εµβέλειας που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύµατα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άµεσα µε ένα φορέα αντιµετώπισης της έµφυλης βίας. Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας σε 24ωρη βάση, 365 µέρες το χρόνο. Ταυτόχρονα υπάρχει δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας των γυναικών µέσω της διεύθυνσης e-mail:  sos15900@isotita.gr. Περισσότερες λεπτομέρειες για τις αρχές και τον τρόπο λειτουργίας της Γραμμής SOS 15900 είναι διαθέσιμες εδώ:Κανονισμός Λειτουργίας Τηλεφωνικής Γραμμής SOS 15900

Απευθύνεται σε γυναίκες:

που υφίστανται σωµατική κακοποίηση. 

που υφίστανται ψυχολογική, συναισθηµατική ή λεκτική βία

που υφίστανται οικονοµική βία

που έχουν υποστεί βιασµό ή απόπειρα βιασµού

που έχουν υπάρξει θύµατα πορνείας ή trafficking

που έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, σε κοινωνικό χώρο, στην οικογένεια

Και σε :

πολίτες και φορείς, προκειµένου να πληροφορηθούν για θέµατα σχετικά µε την πρόληψη και την αντιµετώπιση της βίας κατά των γυναικών

 Πληροφόρηση για θέµατα ισότητας των φύλων.

Ψυχοκοινωνική συµβουλευτική σε περιστατικά που απαιτούν άµεση ψυχολογική και   κοινωνική στήριξη και σχετίζονται µε βία κατά των γυναικών.

Παραποµπή περιστατικών σε Ξενώνες, σε Συµβουλευτικά Κέντρα κατά της βίας, σε Υπηρεσίες  Υγείας, και άλλους συνεργαζόµενους φορείς.

Οι σύμβουλοι:

παρέχουν εξειδικευμένες υπηρεσίες συμβουλευτικής, επιδεικνύοντας συναισθηματική κατανόηση και προσφέροντας ανακούφιση στις γυναίκες.

τηρούν το απόρρητο της συµβουλευτικής κι ενηµερώνουν τη συµβουλευόµενη ότι τηρούνται οι κανόνες της εχεµύθειας. 

ενθαρρύνουν τις γυναίκες να βγουν από την αποµόνωση, να κατανοήσουν ότι δεν είναι µόνες και ότι δεν ευθύνονται για τη βία που υφίστανται

Σκοπός των παρεχόμενων υπηρεσιών είναι η ενδυνάμωση των γυναικών και η επανάκτηση της αυτοεκτίμησής τους ώστε να μπορέσουν να αναλάβουν την ευθύνη της επαγγελματικής, προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής και να πάρουν οι ίδιες τις καλύτερες αποφάσεις για το μέλλον τους.