Αγώνες από τον καναπέ κι ευχαριστίες στα μπαλκόνια

Ζούμε σε μια εποχή με πολλά προβλήματα.

Όχι μόνο τώρα. Και παλαιότερα και μελλοντικά θα έχουμε.

Το θέμα είναι πως τα αντιμετωπίζουμε.

Με πράξεις; Με αγώνες; Με ενότητα;

Αυτό θα περίμενες να πω φίλε μου, αλλά όχι.

Με like. Με story. Με πλαίσια στις φωτογραφίες μας. Με τσιτάτα αποφθέγματα που δεν έχουμε ιδέα ποιός τα είπε.

Με απόσταση. Από τον καναπέ μας. Με παλαμάκια.

Με λόγια. Με σχόλια. 

Ενώ θα έπρεπε να είμαστε στους δρόμους όταν μας αδικούν. Όταν μας στερούν δικαιώματα. Όταν καταπατούν την ελευθερία μας. Όταν πρέπει να είμαστε μια γροθιά. Να δίνουμε αγώνες για ισότητα, παιδεία, κατά των διακρίσεων.

Και να Μένουμε Σπίτι όταν πρέπει για να σώσουμε την υγεία μας. Την υγεία των οικείων μας. Την υγεία των γύρω μας, ακόμα κι αν δεν τους ξέρουμε. 

Δείχνοντας υπευθυνότητα. Ωριμότητα. Ενότητα. 

Έτσι δείχνουμε το συναίσθημα μας. Έμπρακτα. Όχι με λόγια μόνο. Όχι μέσω κοινωνικών δικτύων. Όχι με hastag. Όχι με μαγκιές. Όχι με αδιαφορία. 

Δεν είμαστε αθάνατοι, αλλά μπορούμε να μείνουμε στην ιστορία με τις πράξεις μας. Με τις επιλογές μας. 

Το πώς θα γραφτεί η ιστορία είναι στο χέρι σου. Στο χέρι μου. Άσε τα παλαμάκια  λοιπόν και κοίτα να γράψεις ιστορία. Όχι να μείνεις σε αυτήν.

Πάμε παρακάτω. Όλοι μαζί. Σωστά. Για όλους.

Κ.Κ.