Το τέλος μιας εποχής

«Δεν καταδέχομαι να συνεχίσω να το κάνω, αν δε μπορώ να το κάνω καλά»

Ακούγοντας την αγαπημένη μου Χαρούλα Αλεξίου να μας αποχαιρετά από το τραγούδι, πολλές σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου, όπως και σε όλους άλλωστε.

Όταν μια τόσο ταλαντούχα και καταξιωμένη καλλιτέχνιδα, αποφασίζει να "βγει στην σύνταξη" την ίδια ώρα που κάθε ατάλαντος αποφασίζει ότι πρέπει να τραγουδάει, κάτι μας λέει για την εποχή μας. 

Θέλει πολλά κότσια και δύναμη να παραδεχτείς ότι κάτι δεν πάει καλά κι ότι δεν αποδίδεις όπως παλιά. Δεν είναι κακό να τα παρατάς όταν νιώθεις ότι δεν πάει άλλο, κακό είναι να συνεχίζεις σαν να μην έχει αλλάξει κάτι και να ταλαιπωρείς και τον εαυτό σου και τους γύρω σου.

Δες ακόμα

Πρέπει να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και να καταλαβαίνεις τι κάνει καλό σε σένα. Να μην σκέφτεσαι μόνο τους άλλους, αλλά και τον εαυτό σου. Να ακούς τις ανάγκες σου. Να τις σέβεσαι και να τις κάνεις πράξη.

Καλή η ματαιοδοξία, αλλά πιο σημαντικό είναι να αγαπάς τον εαυτό σου και να τον ακούς. Πολλές φορές αυτό που θες με αυτό που μπορείς είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το ζήτημα είναι να μπορείς να τα ξεχωρίζεις και με ωριμότητα να κάνεις την σωστή επιλογή.

«Δεν καταδέχομαι να συνεχίσω να το κάνω, αν δε μπορώ να το κάνω καλά… Δεν ήταν κάτι απλό, βεβαίως και το πένθησα. Μπορεί κι εγώ να σαμποτάρισα τη φωνή μου. Όταν κατάλαβα ότι δεν αποδίδω πια όπως παλιά να της… έσκαψα λίγο παραπάνω το έδαφος.Είπα “δε σου αξίζει να συνεχίσεις”»

Πολλά μπράβο σε έναν τόσο ταλαντούχο άνθρωπο που με δύναμη ψυχής πήρε μια δύσκολη απόφαση και είναι παράδειγμα για όλους μας. Την ευχαριστούμε για όλες τις επιτυχίες που μας χάρισε, για τις όμορφες στιγμές που συντροφεύει με τα τραγούδια της και της ευχόμαστε να είναι καλά πάντα! 

"Θα ήθελα να αλητέψω ναι. Δεν το έκανα ποτέ, δεν το κάνω πια γιατί δεν είμαι νέα, να κάνω αυτά που δεν έκανα ως πιτσιρίκα. Είναι μια ζωή που δεν έζησα αυτή"